अमर

शोध.माझा

प्रत्येक वळणावर जीवनाची एक नवीन ओळख होते तरीही जीवन अनोळखीच राहत आहे....!

15 February 2010

I am searching for myself

Posted by Amar at 12:48 No comments:

Newer Posts Home

Subscribe to: Posts (Atom)

शिवमुद्रा

शोध.माझा

प्रश्न आंणी उत्तर...... का नेहमी फक्त एकचं आपल्याजवळ आसत आणि दुसर नेहमीच अनुत्तरीत असत. प्रश्न असेल तर उत्तर नाही आणि कधीतरी उत्तर असलंच तर प्रश्न बगल मारून जातो.

Ektach

Amar: I am Amar

View my complete profile

Thoughts

► 2015 (1)
- ► July (1)
  - ► Jul 29 (1)

► 2013 (1)
- ► January (1)
  - ► Jan 25 (1)

► 2012 (1)
- ► February (1)
  - ► Feb 19 (1)

▼ 2010 (15)
- ► November (2)
  - ► Nov 29 (1)
  - ► Nov 10 (1)
- ► October (4)
  - ► Oct 29 (1)
  - ► Oct 22 (1)
  - ► Oct 13 (1)
  - ► Oct 12 (1)
- ► September (2)
  - ► Sept 30 (1)
  - ► Sept 18 (1)
- ► August (4)
  - ► Aug 30 (1)
  - ► Aug 25 (1)
  - ► Aug 16 (1)
  - ► Aug 02 (1)
- ► July (2)
  - ► Jul 22 (1)
  - ► Jul 03 (1)
- ▼ February (1)
  - ▼ Feb 15 (1)
    - I am searching for myself

आजपर्यंतचे वाचक

वाचक आणि त्यांचे ठिकाण

दिनदर्शिका

Free Calendar

MarathiBlogNet

आजचा भारत!

कोणत्याही वृत्तपत्राचे पान उघडले कि दर्शन होते ते फक्त देशभरात चाललेल्या हाहाकारचे !

अतिवृष्टीमुळे साथीच्या रोगांचे थैमान, स्वतःला लोकनेते म्हणवून घेणारे पुढारी लोकांचे(दानवांचे) चाललेले भ्रष्ट कारभार, गुंडाच्या टोळ्यांचे समाजात आणि कायद्याच्या छत्रछायेखाली काराग्राहतील आकांडतांडव, राजकीय पक्षांचे आम्हीच जनतेचे कैवारी भासवनेसाठी एकमेकाविरुद्ध चाललेले रणकंदन, राज्याराज्यामधील वर्षानुवर्षे सडत असलेले आणि महामारीसारखे संपूर्ण देशाला ग्रासलेले तंटे, कुठे जनता आणि पोलीस हातघाई वर आलीये तर कुठे सैन्य आणि जनता एकमेंकाच्या नरडीचा घोट घ्यायला आतुर झालीये, कुठे देशाला घडविणारा कष्टकरी कामगार दोन दोन मंत्र्यासमोर विष प्राशन करून आत्महत्या करतोय तर कुठे डोळ्यावर पट्टी बांधून न्यायाच्या समान वागणुकीची ग्वाही देणारी न्यायदेवता त्या पट्टीमुळे ठार आंधळी, सैरभैर होऊन निरपराध आम जनतेलाच दोषी ठरवून जीवन उध्वस्त करू पाहतेय आणि जनतेच्या पैश्यावर माजलेले नेते, त्यांची पिलावळ हाती असलेल्या सत्तेचा अनिर्बंध दुरुपयोग करतेय.

येणाऱ्या ६३ व्या स्वातंत्र्य दिवसाकडे वाटचाल करताना मन आक्रोश करतंय...... काय ह्याच स्वंतत्र भारताची स्वप्न पाहिली होती त्या हजारो लाखो स्वांतत्र्यसैनिकांनी, आपल घरदार वारयावर सोडून, आपल्या जीवनाचे बलिदान करून आपला देश इंग्रजाच्या तावडीतून सोडविला तो का फक्त हाच दिवस पाहण्यासाठी.

मी पण फक्त बसून लिहतोय करत तर काहीच नाही! ते फक्त जाहिरातीमध्येच चांगल वाटत काय तर "लिहून काय करणार फक्त फाडून टाकणार". बाकी आम्ही आमच्याच संसारात गुरफटून गेलोय. वृत्तपत्र वाचताना किंवा बातम्या पाहताना दात ओठ खायचे, मनातल्या मनात शिव्या हसडायच्या आणि बाकी आपल्या समोर वाढलेल्या स्वतःच्या प्रश्नांना तोंड द्यायला मोकळे व्हायचे.

काय खरोखर ह्याला काही अंत आहे कि फक्त हे असेच चालू राहणार ...............................................!

Simple theme. Powered by Blogger.